MASA KULTURY PODCAST 9 – STRACHY

Super sie slucha tego odcinka , taka podroz w czasy dziecinstwa.Napewno jeszcze musze obejrzec Klatwe.Dziekuje i zaczynam sluchac kolejnego podcastu.Pozdrawiam Vicky

Świetna wyszła dyskusja! Dla mnie strachy dzieciństwa są trzy: Dwa filmowe: Ekranizacje Poego zrobione przez Cormana, z „Zagładą Domu Usherów” i „Maską czerwonego moru” na czele. Obejrzałem je za dzieciaka i nieźle dały mi po łbie. No i oczywiście Freddy Kruger. Z panteonu wszystkich pokręconych morderców nikt nie był tak przerażający, tym bardziej, że atakował we śnie! A książkowo nic nie doprowadziło mnie do takiego przerażenia jak opowiadanie „Gloria Scott” z cyklu o Sherlocku Holmsie. Po latach mogę się z tego śmiać, ale bezpośrednio po lekturze, jako pewnie 10-latek, zaliczyłem parę bezsennych nocy.

A propo dyskusji o „Ringu”. Jak dla mnie wersja amerykańska miażdży japońską. Słusznie Pan Michał zauważa, że chyba różnica kultur jest za duża. Ja z „j” wersji pamiętam tylko jak najmłodszy bohater wchodząc do domu, gdzie wkrótce zostanie zaatakowany zdejmuje i równo układa buty.! A jeżeli chodzi o wyjście poza film ze straszeniem to mnie „Ring” nieźle załatwił. Jako podkład muzyczny do tej mitycznej kasety był taki swoisty szum. Ja wstając rano miałem zwyczaj załączać na słuchawkach radio. Po seansie jak zwykle to zrobiłem i nagle zamiast muzyki czy redaktorów usłyszałem właśnie ten szum. Po prostu masakra! I mimo,że miałem wtedy już swoje lata to serce miałem w przełyku;) A okazało się to niewinnym, trochę podobnym dżinglem lokalnego radia Afera;)

Rozpisałem się, ale poruszyliście wrażliwą strunę!

Świetny odcinek!