MASA KULTURY 54 – PODSUMOWANIE 2013 ROKU

Hi,

Podcast przesłuchany, świetny odcinek ;)

Wczoraj widziałem The Wolf of Wall Street, niestety film jest bardzo nierówny. Z jednej strony, TWoWS jest rewelacyjną tragikomedią, jak zawsze cudownie zagraną przez Di Caprio (i dobrze zagraną przez resztę aktorów).

Z drugiej natomiast, są conajmniej 2 okresy okroponej dłużyzny, podczas których reżyser wprowadza zupełnie zbędne postaci, przez co wieje nudą. Ta nieudolność jest niezwykle szokująca w kontekście zakończenia filmu, które to zamyka się dosłownie w 2-3 scenach.

Naprawdę nie rozumiem, jak ktoś mógł tak to zmontować. Finałowy wątek, aż prosi się o to, żeby go pociągnąć, pokazać pod wieloma kątami, z różnych perspektyw, tymczasem ten się ordynarnie kończy, pomijając wiele relewantnych kwestii w odbiorze tegoż filmu. Naprawdę, spokojnie można by wyciąć jakies 20-30 minut z pierwszych dwóch godzin filmu i poświęcić je na godne poprowadzenie końcówki.

Żeby nie było żadnych wątpliwości, to jest dobry film, tylko niedoszlifowany. Scorsese wprowadza kilka odwołań do różnych klasycznych filmów, bez podziału na kategorie. Wisienką na torcie jest scena odwołująca się do http://www.youtube.com/watch?v=YcbDWymsyP0

Ponadto, razi zbyt duża ilość zbiegów przypadków, niemniej, co ważniejsze, osłupia wręcz, kolejna fantastyczna kreacja Di Caprio. Obecenie nikogo nie dażę większą estymą jak Di Caprio właśnie. Jego sposób mówienia, jego sposób poruszania się, jego monologi, wykłady, rozprawki… Tak, to wszystko składa się na kolejnego oscara, którego Akademia mu, naturalnie już, po prostu nie da.

P.S.

Byłem zażenowany oglądaniem tego filmu w kinie, gdyż ludzie śmiali się na scenach tragicznych, toteż polecam pójść na nieobłożoną godzinę seansu.

Proszę się nie wściekać i nie płakać, odcinki się słucha ale niezbyt często komentuje.
Przy kilku pierwszych wysłuchaniach niezbyt sprawdzał się dla mnie Wasz humor (a przynajmniej jego część), nieco też nie zgadzam się w kwestii oceny poszczególnych filmów i seriali choć to raczej normalne. Ale od rozpoczęcia odsłuchów (przy odcinku 40) słucham dość regularnie i częściowo wybieram sobie co lepiej brzmiące kąski z wcześniejszych miesięcy, gdy ruszam w jakieś podróże. Rozkręciliście się, najlepiej jest jak mówicie w miarę merytorycznie. A jak zapraszacie gości, to odcinki już w ogóle są wyśmienite.

A „Baltic Rim” z chęcią bym obejrzał, bo zwiastun był rewelacyjny! ;)

No, przesłuchałem. Grzeczny wam odcinek wyszedł :P.
W miarę po kolei:
Kumpel z jednego forum, w dobry sposób ujął czym jest film Iluzja. To taki Ocean’s Eleven ale z elementami pseudo magii. Mi się film podobał, bo ostatnio tego typu filmów wiele nie ma a ja nie starałem się przez cały czas szukać „haczyka” tylko płynąłem sobie z fabułą. Na grę aktorską jestem tak oporny, że ktoś musi grać jak kawałek drewna, żebym naprawdę zauważył niski poziom, więc, jeżeli ktokolwiek tam kulał, ja tego nie widziałem… serio, ja na palcach rąk mogę policzyć aktorów(ki), których naprawdę nie trawię za tragiczną grę/mimikę (wiecznie k@#$! otwarte usta i nawet iskry intelektu na tępej twarzyczce… tak, wszyscy chyba wiemy o kogo chodzi). Zgadzam się jednak, że wiele lepiej by wyszło gdyby faktycznie trzymali się twardego realizmu przez cały czas. Niestety zamiast tego, są, w bardzo fajny sposób, wykombinowane i wyjaśnione „sztuczki”, przeplatane magiczną zamianą w pierdyliard fałszywych dolców albo fruwaniem w cholernej bańce. Tak, to trochę psuło cały efekt.
Swoją drogą, zauważyliście, że Jesse Eisenberg znowu ma słowotok i napieprza jak karabinek? Nie pamiętam już, on tak miał nawet w Zombieland czy mu to zostało po Social Network :P? Jak go usłyszałem na początku, moją pierwszą myślą było „Znowu gra Zuckerberga?”

Coś miałem powiedzieć na temat gier… w sumie to moja główna dziedzina…
A, tak. Obawy, że Indie mogą paść przez kasowe sukcesy CoDów. Na szczęście, Indie a CoDy to zupełnie inny target graczy. Poza tym gdyby miały przez to paść, padłyby dawno temu. Powiem więcej, w zasadzie to Indie stały się popularne PRZEZ tak wielki sukces gier pokroju CoD. Gry indie to odpowiedź rynku na, rosnące, narzekania, że nowe gry AAA to kupa przehypowanego gówna. Ile razy było już tak, że w trailerach gra urywała dupę i ciągnęła za nią kręgosłup… a potem wychodził z tego Mass Effect 3 :P. Jak tu nie patrzeć z litością na segment AAA, jeżeli twórcy Dead Space rzucają, że gra musi się sprzedać w x milionach (grubych milionach) kopii żeby w ogóle utrzymywać „franczyzę”. Ja już od jakiegoś czasu twierdzę, że nie ważne co się będzie działo z branżą… ta sobie poradzi. Zawsze.
Gry AAA zaczynają ssać – popularne robią się gry Indie.
DRMy zaczynają sprawdzać nam stan lodówki przed uruchomieniem gry – Rośnie popularność GOGa z jego „No DRM policy”.
Jak ludzie narzekali, że gry są teraz zbyt proste, to twórcy zaczynają wprowadzać poziomu trudności „Lata 80-te” stworzony specjalnie dla tych, którzy chcą wyzwań… albo tworzą Super Meat Boya i patrzą na rosnące statystyki samobójstw.

Co do ostatniej dyskusji o waszym poziomie. Rozpieściliście ludzi tym, że zapraszaliście, bardzo często, naprawdę zajebistych gości (kurde rok to jednak kupa czasu, dałbym się pokroić za to, że Seryjni Mordercy byli w 2012 xD) i, dla niektórych, to jest właśnie motyw przewodni Masy Kultury, tym bardziej, że takimi odcinkami, w zasadzie, zaczynaliście. Jak się słucha podcastów od pierwszego, można w pewnym momencie wyczuć, że i wy się trochę z formą obyliście, co raz lepiej się znacie i powoli przechodzicie do luźniejszych „pogaduch”, aby wreszcie mógł narodzić się odcinek Masy Polo (BEST MK EVER… po tym odcinku, Halloweenowy spadł na drugie miejsce). Mi np. podobają się zarówno odcinki merytoryczne jak i te na luzie (cieszę się, że pomysł z odcinkiem o Tomku się przyjął :D… to się musi wydarzyć), ale nie każdy chyba jest przyzwyczajony do tych odcinków gdzie gadacie prawie jak przy piwku :D.
Ja to bardzo lubię. Widać, że macie przy tych podcastach masę frajdy, gadacie już na pełnym luzie i przez to jeszcze fajniej się was słucha… z jednym podcastem już się pożegnałem bo co raz więcej było suchych żarcików „haha, to idziemy po jeszcze jedno mleczko… ptsss” a co raz mniej faktycznej rozmowy o grach… wolę już wejściówki z penisem :D.
Natomiast mam jeden komunikat do osób, które się czepiały (to chyba na FB), że ten odcinek prowadziliście bardziej do siebie a nie do nas… Panie i Panowie, Podcast to rozmowa kilku osób, to nigdy nie jest prowadzone DO nas, odbiorców. Podcast to gadanie na pewien temat między sobą więc chyba nikt nie spodziewa się wtrąceń „drogi słuchaczu” co 5 minut. Żarty też wciąż nie były hermetyczne, zrozumiałe tylko dla nich (jak ktoś nie rozumiał ziemniaka, to niech się cieszy, oszczędzili wam rozczarowania jeżeli kiedyś będziecie czekali na prezent od Poznaniaka :P)
A co do „luźnego” słownictwa… ludzie wy ich na żywo nie słyszeliście, oni w tym odcinku i tak mocno się hamowali :D.
Jak zawsze czekam na kolejne odcinki (szczególnie ten o najlepszym aktorze EVER) i byle tak dalej :D.

Uff, ale mi długie wyszło… starczy tego komentarza na cały 2014 :D.

Kolejny super odcinek, wielkie dzięki chłopaki za tak znakomita robotę!

Bardzo fajny odcinek ;-)

Siema. Jak zawsze super podcast. Pytanko: Czemu nie wspomnieliscie nic o Riddicku?

Panowie, chyba znów jest jakiś babol w pliku, nie można ściągnąć ostatniego odcinka :)